siilesia park

recepcja: Kanał regatowy

Recepcja katowickiego biura Sii nawiązuje do Kanału regatowego - liczącego 550 m długości zbiornika wodnego znajdującego się na terenie Parku, powstałego jako przedłużenie 7-hektarowego Dużego Stawu. Powstanie w latach 50. Ośrodka Sportów Wodnych z wypożyczalnią sprzętu regatowego, umożliwiło mieszkańcom Śląska korzystanie z kajaków, rowerów wodnych, łodzi wiosłowych i łódek w samym sercu metropolii.

Kanał regatowy znajdujący się w centrum Parku Śląskiego wyznacza oś głównej alei Parku, pełniąc tym samym funkcję nawigacyjną. Podobną funkcję w biurze Sii pełni Recepcja, wyznaczając kierunki przemieszczania się po katowickim oddziale Sii. Umiejscowiona w samym sercu Recepcji lada recepcyjna nawiązuje swoim kształtem do łódek pływających po kanale, a korytarze biegnące od Recepcji w głąb biura do rozgałęzień dróg wodnych. Wzór wykładziny, motywy roślinne oraz wartości firmy przedstawione w formie pojedynczych wyrazów podwieszonych pod sufitem, nawiązują do mieniących się wodnych refleksów i wodnej roślinności.

meeting room 1: Karolinka

Karolinka to dziewięciometrowa kompozycja rzeźbiarsko-architektoniczna, założona na rzucie zbliżonym do trójkąta, od 1965 roku zdobiąca aleję wiodącą od wejścia głównego Parku do Stadionu Śląskiego. Prototyp Karolinki został wykonany podczas I Pleneru Galerii Rzeźby Śląskiej w 1963 roku. Autorem Karolinki jest Leopold Trybowski. Rzeźba przedstawia kobietę w wianku z uniesionymi rękami, w których trzyma chustę. Elementy dekoracyjne rzeźby Karolinka wykonano w technice kolorowej, szklanej mozaiki.

Do słynnej rzeźby nawiązuje jedna z sal konferencyjnych katowickiego biura Sii. Projekt wnętrza pokoju konferencyjnego oraz jego kolorystyka są wariacją na temat Karolinki. Motyw szklanej mozaiki, znajdujący się na sukience Karolinki, został wykorzystany jako brand pattern sali konferencyjnej.

Pomieszczenia projektowe - dla ich odróżnienia - zostały oznaczone na portalach drzwiowych i na posadzce trzema różnymi kolorami nawiązującymi do rzeźby. Trzy kolory - niebieski, zielony, brązowy (kolory natury) - stanowią jednocześnie element systemu wayfindingu. Kolorowe płytki dywanowe umieszczone na podłodze biura odpowiadają oznaczeniom kolorystycznym sal. Mieszając się z innymi kolorami sygnalizują, że zbliżamy się do innego pomieszczenia.

meeting room 2: Kocioł czarownic (Stadion Śląski)

Stadion Śląski w Chorzowie - zbudowany wg projektu Juliana Brzuchowskiego i uroczyście otwarty 22 lipca 1956 roku - jest „legendą” polskiej piłki nożnej. Począwszy od 1957 roku Reprezentacja Polski rozgrywała na Stadionie Śląskim swoje najważniejsze mecze, z których kilka zapisało się na kartach historii polskiego i światowego futbolu. Biało-czerwoni pokonywali w Chorzowie takie potęgi, jak m.in. ZSRR, Holandię, Włochy, Portugalię czy Anglię. To właśnie po zwycięstwie 2:0 nad Dumnymi Synami Albionu (07.06.1973 r.) brytyjskie media nadały mu przydomek "Kocioł Czarownic" (przez atmosferę panującą wtedy na stadionie - śpiew polskich kibiców, którzy wypełnili stadion po brzegi, połączony ze sztucznym oświetleniem i oparami mgły, pomieszanej z dymem z kominów pobliskiej Huty Kościuszki). Stadion Śląski był także pierwszym stadionem w Polsce, na którym zamontowano sztuczne oświetlenie (1959 r.).

Do odnowionego Stadionu Śląskiego nawiązuje jeden z meeting roomów biura Sii. Krzesła konferencyjne, stanowiące wyposażenie pokoju spotkań, dostarczył producent odpowiedzialny za wyposażenie nowego Stadionu Śląskiego w krzesełka stadionowe i loże. Oświetlenie sufitowe oraz stół nawiązują do charakterystycznego zadaszenia nowego stadionu. Tapeta umieszczona na ścianach, przedstawiająca graficzne wzory klasycznych stadionowych krzeseł, tworzy wrażenie otaczających salę trybun, z których wyimaginowana publiczność przygląda się kreatywnym brainstormom i debatom toczącym się wewnątrz sali

coffee Point / fun room: Wesołe miasteczko

Liczące ponad 60 lat Śląskie Wesołe Miasteczko jest najstarszym polskim lunaparkiem. Zostało wybudowane jako “centrum rozrywki dla strudzonych pracą mieszkańców Śląska”. Jego budowa rozpoczęła się w 1956 roku, a uroczyste otwarcie nastąpiło trzy lata później, w 1959 roku. Motyw Śląskiego Wesołego Miasteczka zaadaptowaliśmy w głównym biurowym coffee point’cie, połączonym z fun room’em, w którym pracownicy mogą zrelaksować się i odpocząć w trakcie pracy. Do ich dyspozycji są m.in. hamak, rzutki, piłkarzyki, aneks biblioteczny. Stąd też rozpościera się widok na centrum miasta oraz katowicki Spodek. Przez kilka dekad wejście na teren lunaparku zdobił charakterystyczny neon, który także posłużył nam za inspirację. Postanowiliśmy go odtworzyć i odświeżyć poprzez redesign fontu oraz wyeksponować w centralnym miejscu pomieszczenia. Promienisty układ lamp sufitowych nawiązuje do kształtów słoneczek w zabytkowym neonie. Kolorystyka coffee pointu, niestonowana, nawiązuje do pierwszej wersji słynnej karuzeli Filiżanki, znajdującej się na terenie lunaparku od lat 80.

toalety: Ściany płaczu

Ściany płaczu to abstrakcyjne rzeźby, które zostały stworzone jako element urozmaicenia przestrzeni Parku Śląskiego. Pełniły także funkcję kaskad. To właśnie od wody spływającej po ich powierzchni wzięła się ich nazwa. Wybudowane na początku lat 60. XX wieku "ściany płaczu" stanowiły wejście na teren Ogólnopolskich Wystaw Ogrodniczych. W ich bezpośrednim sąsiedztwie znajdowała się także kasa targów - Pawilon Bratek. W późniejszych latach zostały odrestaurowane, co zmieniło ich pierwotny wygląd.

Motyw ścian płaczu został zaadaptowany do pomieszczeń toalet ogólnodostępnych. Kolory płytek ściennych oraz posadzki nawiązują do formy oraz kolorystyki abstrakcyjnej rzeźby.

główna sala konferencyjna z widokiem na Spodek i MCK: Wieże szklarniowe

Główna sala konferencyjna katowickiego biura Sii nawiązuje do nieistniejących juz wież szklarniowych (hydroponicznych), powstałych w 1968 wg projektu Othmara Ruthnera. Wieże warzywno-ogrodnicze były pierwszą próbą wprowadzenia miejskiego rolnictwa wertykalnego w Polsce. Wznosiły się na wysokość 54 metrów i miały średnicę 11 metrów. Były najwyższym tego typu budynkiem na świecie. Wewnątrz znajdowało się 285 półek z kwiatami i warzywami w donicach z systemem nawadniania, ogrzewania i klimatyzacji. Półki przesuwały się w kierunku pionowym w sposób zapewniający równomierne nasłonecznienie wszystkim roślinom. Wertykalną farmę rozebrano w 1983 roku. Powodem rozbiórki było ściemnienie elewacyjnych szyb poliestrowych, co uniemożliwiło dostarczanie roślinom odpowiednich ilości światła. Trzy lata później w miejscu szklarni rozpoczęła się budowa Pawilonu Kultury Ogrodniczej, której niestety nigdy nie ukończono. Charakterystyczna konstrukcja Pawilonu z czasem popadła w ruinę. Nazywana przez mieszkańców “szkieletorem” została rozebrana w 2013 roku.

Główna sala konferencyjna, przypominająca o tych prawdopodobnie najciekawszych konstrukcjach Parku, została zlokalizowana w zachodniej części 3. piętra, wykorzystując walory otoczenia biurowca KTW. Z sali konferencyjnej rozpościera się widok na Spodek, Międzynarodowe Centrum Kongresowe z zielonym dachem oraz zieleń placu, sprawiając wrażenie przenikania zieleni z otoczenia do wnętrza sali. Umieszczone na przeciwległych ścianach tapety z wzorami przedstawiającymi bujne, zielone drzewa, sprawiają wrażenie okien umieszczonych dookoła sali, imitując wnętrze wieży szklarniowej. Wiszące na suficie baffle akustyczne nawiązują do konstrukcji sklepienia nieistniejącego "szkieletora".

meeting room 3: Planetarium

Planetarium Śląskie powstało wg wizjonerskiego projektu krakowskiego architekta Zbigniewa Solawy. Prace budowlane realizowało Stalinogrodzkie Przemysłowe Zjednoczenie Budowlane. Budynek Planetarium, kształtem przypominający Planetę Saturn, zwieńczył najwyższe wzniesienie Parku Śląskiego tzw. Górę Parkową. Oficjalne otwarcie Planetarium nastąpiło 4 grudnia 1955 roku.

Główna sala projekcyjna mogła pomieścić ok. 400 widzów. Była wyposażona w sferyczny, płócienny ekran o powierzchni 1000 m2 oraz najnowocześniejszy na tamte czasy projektor wyprodukowany przez zakłady Carla Zeissa w Jenie. Projektor umożliwiał wyświetlanie na sztucznym niebie 8000 gwiazd. Pierwsze seanse odbywały się przy dźwiękach odtwarzanych z gramofonowych płyt. W 1959 roku w Planetarium rozpoczęła działalność stacja sejsmologiczna, która zarejestrowała wiele odległych wstrząsów, m.in. olbrzymie trzęsienie ziemi na Alasce w 1964 roku, podziemny wybuch jądrowy w Nowej Ziemi w 1970 roku oraz trzęsienie ziemi w północnych Włoszech w 1976 roku.

Do Planetarium nawiązuje jedna z sal konferencyjnych katowickiego biura Sii. Całe pomieszczenie, jego kolorystyka, oświetlenie, inspirowane jest kosmosem. W centralnym punkcie sali umieściliśmy wiszącą lampę kształtem przypominającą - podobnie jak budynek Planetarium - planetę Saturn. Charakterystyczna posadzka, nawiązuje do gwiezdnych projekcji wprost z projektora Carla Zeissa oraz do gwiazdozbiorów i gwiezdnych konstelacji. Kosmiczną inspirację dopełniają kolory ścian oraz oświetlenie imitujące kolory przestrzeni kosmicznej.

The sky is no longer the limit.

coffee point 2: Kawiarnia Arizona

W 1957 roku wrocławskie Biuro Projektów i Studiów Taboru Rzecznego powołało do życia „Arizonę” - futurystyczną łodzio-kawiarnię w kształcie kosmicznego spodka. Arizona, wyposażona w silnik „Puck” o mocy 60 KM i rozpędzająca się do prędkości 5 km/h, szybko stała się jedną z największych atrakcji Śląskiego Wesołego Miasteczka. Podczas rejsu Arizoną można było napić się dobrej kawy, rozkoszować pysznymi deserami, ale także...potańczyć. W Arizonie odbywały się cieszące się olbrzymią popularnością dancingi. Arizona stała się kultowym miejscem spotkań młodzieży lat 60., ułatwiając zawieranie nowych znajomości osobom przyjeżdżającym do pracy na Śląsk.

Jeden z coffee point'ów na 4. piętrze przypomina o tej nietypowej kawiarni. Kolorystyka coffee pointu nawiązuje do kolorów słynnej łodzio-kawiarni. Na portalach drzwiowych oraz na szybie umieszczona została także interpretacja graficzna Arizony.

coffe point 3: Kawiarnia Stylowa

Coffe Point na 4. piętrze katowickiego biura Sii nawiązuje do innej słynnej kawiarni z ciekawą historią - Kawiarni Stylowa.
Budynek, w którym mieściła się kawiarnia został zbudowany na przełomie 1953/1954 roku i był pierwszym zadaszonym obiektem, jaki powstał na terenie Parku. Początkowo pełnił funkcję schronu przeciwdeszczowego. Następnie, na przełomie lat 50. i 60., mieścił się w nim Dom Propagandy Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. Kiedy jednak na początku lat 60. XX wieku wybudowano obecny budynek dyrekcji Parku i przeniesiono tam administrację, w obiekcie utworzona została Kawiarnia Stylowa. Wybudowany na początku lat 50. budynek autorstwa Włodzimierza Skolimowskiego, w którym mieściła się kawiarnia, posiadał wiele typowych dla okresu socrealizmu akcentów. Wejście zdobił charakterystyczny frysk, autorstwa Jana Ślusarczyka, przedstawiający najprawdopodobniej budowniczych Parku, przedstawionych w typowy dla epoki stylu. Wejście do kawiarni zdobiła betonowa rzeźba „Hutnik” (również autorstwa Jana Ślusarczyka).

meeting room 4: Fala

Mieszczące się na terenie Parku Śląskiego kąpielisko „Fala” (oddane do użytku 12 czerwca 1966 r.) zajmowało powierzchnię 14 hektarów i było jednym z największych kompleksów basenowych w Polsce. Składało się z 8 basenów i mogło pomieścić w sumie ok. 15 tysięcy osób. Nazwę kompleksu basenowego przyjęto od największej atrakcji kąpieliska - basenu ze sztucznie wywoływaną „morską falą”, która była pierwszą tego typu konstrukcją w kraju. Kompleks basenowy Fala został zaprojektowany przez trójkę architektów: Alojzego Wróblewskiego, Jana Kozuba i Franciszka Ryszarda Koczego i jest uznawany za wybitne osiągnięcie polskiej architektury sportowej. Do roku 2000 Fala była obiektem całorocznym, w zimie zamieniającym się w Ośrodek Sportów Zimowych. W 2009 roku na części jego powierzchni wybudowano jeden z największych w regionie skateparków. Kąpielisko zostało zamknięte w 2014 roku. Obecnie w miejscu dawnej „Fali” planowane jest wybudowanie nowego kompleksu basenów o nazwie „Nowa Fala”. Do “starej” Fali nawiązuje jeden z meeting roomów katowickiego biura Sii. Odcienie błękitu i koloru niebieskiego nawiązują do tafli wodnej, a lampy sufitowe odnoszą się do torów basenowych. Na ścianie została umieszczona także grafika przedstawiająca charakterystyczną skocznię pływacką, która przez wiele lat była jedną z głównych atrakcji kąpieliska.

One of the meeting rooms in the Sii’s Katowice office was inspired by the original swimming complex so-called ‘old wave’. Shades of blue and azure surrounding the space are associated with the surface of the water, and ceiling lamps, shaped as black strips, with swimming pool tracks. On the wall there is also an engraving depicting a diving platform, which for many years was one of the main attractions of the swimming pool.

meeting room 5: Rosarium

Pomysł utworzenia w Parku Śląskim kolekcji 30 tysięcy róż zgłosiło w 1964 roku Polskie Towarzystwo Miłośników Róż. Projekt Rosarium powstał w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie pod kierunkiem prof. Władysława Niemirskiego - głównego projektanta Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. Uroczyste otwarcie nastąpiło 24 czerwca 1968 roku. Rosarium w Parku Śląskim posiada własny, unikalny styl i jest największym ogrodem różanym w Polsce oraz jednym z największych w Europie. Posiada łączną powierzchnię 7 hektarów i składa się z kwietników w kształcie plastra miodu oraz rabat w kształcie soczewek. Ogółem w Rosarium posadzonych jest około 35 tysięcy róż w blisko 300 odmianach. W katalogu wydanym przez Hinduskie Towarzystwo Miłośników Róż w Kalkucie, Rosarium Parku Śląskiego znalazło się na liście 35 najpiękniejszych ogrodów różanych świata.

Rosarium Parku Śląskiego posłużyło nam za inspirację dla projektu wnętrza jednego
z meeting roomów, znajdującego się na 4. piętrze biurowca. Pod sufitem umieszczono podwieszane akustyczne wyspy sufitowe, hexagonalne, nawiązujące do charakterystycznych dla śląskiego Rosarium kwietników w kształcie plastra miodu. Kolorystyka wnętrza meeting roomu nawiązuje do koloru róż.

office room